સહુની જેમ બે હાથે પૂજા કરવાની ઇચ્છા છે,
ભીતર છે એમને સામે ઊભા કરવાની ઇચ્છા છે !
કરું છું જેમ હું એમ જ કરે છે તે અરીસામાં,
હસું ને તે રડે એવા જુદા કરવાની ઇચ્છા છે !
તૂટીને રહી ગયાં સપનાં અધૂરી વારતા જેવાં,
ફરીથી ઊંઘ આવે તો પૂરાં કરવાની ઇચ્છા છે !
અહીં સૌએ મૂક્યાં છે બારણાં બારીઓ ભીંતોમાં,
ગમે ત્યારે બધાને ઘર ખૂલાં કરવાની ઇચ્છા છે !
સતત બેસી રહીને સાવ બંધાઈ ગયો છું હું,
ઘડીભર ચાલવું છે,પગ છૂટા કરવાની ઇચ્છા છે !
ભરત વિંઝુડા
અફસોસ કેટલાય મને આગવા મળ્યા
ગાલિબને મારા શેર નથી વાંચવા મળ્યા !
જોવા મળ્યા નથી કે નથી જાણવા મળ્યા
ઈશ્વર અહીં બધાને ફકત ધારવા મળ્યા !
પગ પર ઊભાં રહીને જુએ છે બધાં મને
જાણે કે પગ મને જ ફકત ચાલવા મળ્યા !
આંખો મળી છે દ્રષ્યને ઝીલી બતાવવા
ચશ્મા જરાક એમાં મદદ આપવા મળ્યાં !
ઊંચાઈ બેઉમાંથી વધું કોની હોય છે
ભેટી પડ્યાં ને એવી રીતે માપવા મળ્યાં !
રાતો વિતાવવા જ મળી સાવ એકલા
ને ભીડની વચાળે દિવસ કાપવા મળ્યા !
તસવીરમાં છે હાથ મિલાવેલી એક ક્ષણ
ને એ જ ક્ષણમાં દૂર હંમેશાં જવા મળ્યાં !
– ભરત વિંઝુડા
સાદ પાડી તને હું બોલાવું,
એટલી ક્યાંથી દૂરતા લાવું?
બેઉનું એક હોય સરનામું,
તું અહીં આવ કે હું ત્યાં આવું!
આ હથેળી ઉપરથી વાંચી દે,
કઈ દિશામાં હું હાથ લંબાવું?
એક વ્યક્તિ હવે નદી થઈ ગઈ,
માર્ગમાં એને કેમ અટકાવું?
તારી સમજણની હદમાં ઊભો છું,
હું તને શું નવીન સમજાવું?
– ભરત વિંઝુડા